Jestem fotografem ślubnym.

Na co dzień jestem mężem, ojcem i fotografem. Do robienia zdjęć zachęciła mnie kilka lat temu moja starsza siostra. Początki nie należały do łatwych i przyjemnych, zwłaszcza dlatego, że aparat, jaki posiadałem w tamtych czasach, nie był z najwyższej półki i zwyczajnie nadawał się jedynie na imprezy rodzinne z "fleszem na  twarzy". Po jakimś czasie wziąłem udział w wielu szkoleniach i warsztatach, dzięki którym szlifowałem kunszt fotograficzny w głowie, oczach i palcach. W końcu to najważniejsze aspekty potrzebne do wykonania zdjęcia. 

Przez ostatnie lata i po dziesiątkach wykonanych reportaży, w fotografii ślubnej czuje się jak ryba w wodzie. Człowiek uczy się jednak przez cały życie, dlatego na każdy reportaż, mimo przygotowania i pewności siebie, idę z lekkim wahaniem. Fotografia ślubna to głównie praca z ludźmi – w czasie  przygotowań, na ślubie czy w trakcie sesji ślubnej mam do czynienia jedynie z parą młodą, czasami z ich  rodzeństwem i rodzicami. Wesele to już inna bajka, bo to tutaj zaczynają się czary! Każde wesele jest inne, dlatego właśnie uwielbiam ten tryb pracy. Na każdym reportażu poznaję masę ciekawych i wspaniałych osób, z którymi często długo po weselu utrzymuję kontakt. Nie mówię tutaj jedynie o Parze Młodej, ale także o rodzicach, rodzeństwie, kuzynach, ciociach, wujkach, itd.